Bütün Yaralarımı Kapattım / Ahmet Selim

[@sen@]

Bütün yaralarımı kapattım
 Ellerimle diktim hançerinin bütün izlerini

 Gece bazen yüzüne çökerde kapkaranlık olursun ya
 Gecenin ortasından bir yol arayıp bir ışık arayıp şehre doğru gidersin ya
 Ve bazen kılıcınla değil de sözlerinle dokunursun ya kalbime
 İşte öyle bir geceydi

 Artık savaştan dönen yenilmiş bir er gibiyim
 Şimdi bana baksalar sadece hüzün görürler.
 Gecenin ortasında yapayalnız bir ağustos böceği gibiyim ışıksız
 Kendine bile mecali olmayan yaralı bir kuş gibiyim
 Hayatı bölüşmek istedin ya benimle
 İstersen ve dayanabilirsen hüznümü ve acılarımı bölüşebilirim seninle
 Ama bir ekmek gibi böldüğümde kendimi
 Dayanamayıp gidersen ardın sıra hiç türkü bekleme benden

 Yaralarımı kendim sardım yaralarımı kendim diktim ellerimle canlı canlı
 Beni acıyla imtihan edemezsin
 Gidebilirsin yüreğini alıp gidebilirsin
 Ama yüzümdeki gözlerim deki siluetini silemezsin
 Yapabileceğin şeyleri yap
 Bütün acıları ver bütün intikamını al

 Ama bil ki ben seni içimden göndermezsem hiçbir zaman gidemezsin

 Ahmet Selim

[nigner]

"Ama bil ki ben seni içimden göndermezsem hiçbir zaman gidemezsin"

süper süper süper...