Sağır…perdeler sağır.kaygılar doruk…korkaklar var..konuşmayan sözlere inat konuşan gözler var.bütün konuşan gözler sussun artık.sıra sözlere gelsin.gelsin ki dertler dermana,sırlar kapıya yönelsin açsın kendini.herkes döksün yüreğini sözlere..kelimeler kâfi gelsin bu sefer…demesin kimse kifayetsiz kaldım diye..kalmasın kimse donup da olduğu yerde. .dizlerin bağı da çözülmesin..konuşsun herkes..bağıra bağıra..herkes sağırmış gibi…bilsin herkes bilinmeyeni,bilinmek istemeyeni ya da bilmek istemediklerini…susmak nereye kadar..saklanmak ya da..kaçırmak gözlerini diğerinden..varsa söylenecek bir söz..sussun bütün gözler,konuşsun artık diller..konuşsun da yüreklerin yükü azalsın biraz..yorulan bedenler değil yüreklerdir insanlık varolduğundan bu yana..nedir bu gönül çilesi..dememiş mi eskiler anadan geçilir yardan geçilmez diye..söylenmiş gelmiş türkülerde.. neden peki bu bekleyiş..neden vazgeçiş..beklemek unutturmaz..daha da yakar..yananların vebalini kim ödeyecek…onlar mı..yoksa gözleri konuşup dilleri susanlar da bunlar mı…birgün gelir anlar mı susup yakanlar, yananları?birgün gelir susuz toprakta gül yeşerir mi gözyaşlarıyla…anlayan kim..ya anlatan..???yoruldum susmaktan..
