Gönderen Konu: Monotonluk Maratonu..  (Okunma sayısı 782 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı acarmuhammet

  • Paylaşımcı Üye
  • ****
  • İleti: 229
  • Rep Puanı: +6/-0
  • acarmuhammet
Monotonluk Maratonu..
« : Nisan 26, 2010, 01:49:35 ÖÖ »
Sabah kalkıyorsunuz tüm isteksizliğinizle.Zoraki de olsa giyinip işe gidiyorsunuz.İş, ses derken çatlıyor kafanız ağrıdan.Akşam oluyor, eve dönüyorsunuz.Ev boş.Duvarların yalnızlığa attığı çığlıklar, size tüm şehrin sesinden daha ürkütücü geliyor.Hafifçe en sevdiğiniz slow şarkıyı mırıldanıyorsunuz o an; içinizde bir boşluk, ürperti ve hüzünle.Yiyecek bir şeyler bakıyorsunuz, yiyorsunuz.Sonra soruyorsunuz kendinize; "Neden sürekli üşüyorum ben!"...Merak etmeyin, doğalgaz zammına bağlamayacağım bu kez...O sırada akşam işyerinden getirdiğiniz gazetedeki bir haber gözünüze çarpıyor, "Bilimadamlarına göre yalnızlık hisseden insanlar, normalden çok daha fazla üşüyorlar.".


Bunun üzerine oturup uzun uzun düşünmek geliyor içinizden, ama bir taraftan da korktuğunuzu belli ediyorsunuz "Yeterince zaafım var, yenilerini bulmak istemiyorum" dercesine bakarak.Ve insan olduğunuzu unutarak...Siz insansınız; duygularınız, düşünceleriniz hayallariniz var...Siz insansınız; korkusuzca, hesapsızca sorgulamaya ihtiyacı var yüreğinizin.Her ne kadar sert de dursa insanoğlu; bir o kadar da duygusaldır...Bu kısa iç sorgudan sonra, pencere kenarına geçip dışarıyı izliyorsunuz.Ama alamıyorsunuz aklınızı yüreğinizden.Hep içinizde kalan ve kendinize sormaya cesaret edemediğiniz sorular var karşınızda.Sonra yine vazgeçiyorsunuz.İçinizden gelen sesi bastırıp uyumaya gidiyorsunuz.

Bu monotonluk maratonunda yarın yine aynı sorguları yapacağınız kısır döngünün içine gidiyorsunuz...






kendi yazım..
Yaşasın Tam Bağımsız Türkiye!