Daha çocukken başladı bordoyla maviye duyduğumuz sevgi. Çizdiğimiz resimlerde bordonun yanına maviyi iliştirdik hep. BORDO denildiğinde MAVİ demeyi o zaman öğrendik. Biz büyüdükçe içimizdeki TRABZONSPOR sevgisi de büyüdü, daha çok bağlandık bordoyla maviye. Yeri geldi sevindik, yeri geldi... üzüldük ama asla boynumuz bükük gezmedik. Kimi zaman sinirlendik kızdık takımımıza ama asla küsmedik. Aksine "TRABZONSPORLUYUM" demekten gurur duyduk her zaman. Çünkü biz bordoyla maviyi sözcüklerle anlatılamayacak kadar çok sevdik. Şimdi de bu sevgimizi göstermek için, köhnemiş hasretleri ardımızda bırakmak için, saltanatı bir kez daha yıkmak için, takımımıza karşılıksız destek vermek için "Vira Bismillah" diyerek çıkıyoruz yola.
Ne başı belli bu sevdanın ne sonu... Tek bildiğimiz 1967'den beri bu sevda için yüreğimizin çarptığı. Mantığın yanından geçmeyen, tamamen gönülden, gözleri kapalı bir sevda bu. Şu sıralar herkes başka şeyler peşindeyken bizler sadece bordo mavi renklerin peşindeyiz. Bazıları bir şey koparabilmek derdindeyken bizler eski atmosferi geri kazanabilme derdindeyiz. Zamanı gelince herkes bizleri tribünde, daha doğrusu evimizde takımımızı desteklerken izleyecek. Biz zamanımızı çay bahçelerinde değil asıl sevdamız olan TRABZONSPORumuzun evinde geçiriyoruz. Kız arkadaşımız için değil de Trazbonspor için yazıyoruz sevda bestelerini.
Herkesin kafasında aynı soru: Bu sevda nereye kadar?
Kimi için bizler toprağa girene kadar, kimi için belki bu takım küme düşene kadar. Ama asıl gerçek bu sevdanın sonu kıyamet kopana kadar...
TRABZONLU olmak...
Sevgilinin elini tutarsın ya hani, akşam güneşinin kızıllığı altında, Karadeniz sahilinde yürürsün ve sonra bir öpücük kondurursun alnına eve yollarsın.Sen de gece yastığa başını koyup onu düşünürsün.İşte o an nasıl bir mutluluk kaplarsa içini işte öyle bir şey TRABZONLU olmak...
Ah bir de TRABZONSPORLU olmak var...
Her şeye bedel.Kazandığı zaman dünyalar senin olur.Gözün bordo maviden başka bir şey görmez, hayallere dalarsın..."Olacağız, bu yıl olacağız.Ben de göreceğim o en güzel günleri.Ben de şampiyon olacağım." dersin...Her seneye inşallah diyerek başlarsın... Ya bir de kaybederse bir hafta.Her şey biter senin için. Kimseye söylemezsin ama umudun bitmiştir.Herkese "Olsun ben bordo mavime güveniyorum."dersin...Gözyaşları akar minik kalbine...Tüm 90 dakikaları tek nefes de izlersin...En imkansıza inanırsın.Gerçeği hayalde ararsın;hayalden gerçeğe uyanırsın...
Okulundan kaçarsın, ailene karşı çıkarsın,sevdiğinle buluşmazsın... Her şeye değer senin için bordo mavini 90 dakika izlemek.
İşte biz de; takımızı 90 dakika değil, YARADAN'ımızın bize verdiği son nefesimize kadar yalnız bırakmayacağımıza söz vererek VİRA BİSMİLLAH diyoruz...
Bordo takalarla açılırken mavi karadenizin hoyrat sevgisine pusulamızın her zaman güneşle denizin birleştiği o güzel günleri göstermesi dileğiyle... Viraaaa !!
Trabzonspor Hakkında Sizin Yorumlarınız
Konu: Trabzonspor Aşkı (Okunma sayısı 772 defa)