Aşk uyandığı zaman

[sancakbeyi_61]

Yedi kat göğü dürüp, aşk diye sundukları gündü...

Acıydı senden önce ve yazıktı gönlüm sen gitmeden önce. Habersiz gelip kurulmak yoktu kalbime, ardına bakmadan gitmekte yoktu kurduğumuz hiçbir hayalde. Gökyüzüne taşınacak, bulutların üstünde bahçeli evimizde yaşayacaktık hatırlasana... Sen bana Mecnun diyecektin, ben sana Züleyha, Varaka gibi yiğit olacaktım ben, Nevbahar gibi güzel olacaktın sen, Tahir gibi bakmak bana, Şirin gibi gülmek sana yakışacaktı... Olmadı, keşke olsaydı...

Şehirlerim griye boyandı şimdi, gözyaşlarım kanıma, kanım gönlüme bulaştı. Hâlbuki zor değildi o kadar, hiç yoksa sevmek vardı uzaktan uzağa... Yalnızlık şiirleri yerine hasret şiirleri yazmak, geceyi değil gündüzü resmetmek, hüzün yerine ümit şarkıları dinlemek. Başını omzuma bırakacaktın, sevdiğin şiirleri fısıldayacaktım, bir şehri bir dünyaya katık edecek, öteler için sözleşecektik. Ulaşılmaz hayallere inat, ulaşılır hayalleri seçecektik... Olmadı, olmadı ya keşke olsaydı...

Karaya emanetlerim vardı unutmadıysan, döndüğümde hiç birini bulamadığım. Geceye düşler yüklemenin yanlış olduğunu, yanlışlıkla anladığım. Yarım ağız şiirler yazmıştım sen yokken, varken yazmadıklarıma saymayacağını bile bile... Adın Leyla oldu, zindanda Yusuf’un oldum. Gülşah diye satırlarda seslenişim, Süheyl diye yankı buldu, Zühre baş olurken hüzne, aynadaki Ferhat ayrılıkta sondu... Olmadı, yine olmadı ya keşke olsaydı...

Uzaktım, daha uzak olup aklında olmaya razıydım...
Yalnızdım, en büyük derdimin bu olması duasındaydım...
Azdım, çoğul şahısların unutulmuş zamanlarındaydım...
Neden bilmem naif dertlerin umutsuz hastasıydım...
Dilime konuşmama, elime kelepçe yasaklarındaydım...
Issız bir şehrin, sevme suçuyla arananıydım...

(...)

Meğer uykudaymış aşk, kapısını çaldığımda. Sükût tek merhemmiş kapı açılmadığında... Mecnun koşandı, Leyla susan; Yusuf arayandı, Züleyha susan; Varaka sabırdı, Gülşah susan; Süheyl yazandı, Nevbahar susan; Tahir duaydı; Zühre susan; Ferhat yangındı, Şirin susan...

Kapı bir gün açılacak...

Aşk uyandığı zaman...

Mahmut SAYAR

[*Laz kızı*]

Uzaktım, daha uzak olup aklında olmaya razıydım...
Yalnızdım, en büyük derdimin bu olması duasındaydım...
Azdım, çoğul şahısların unutulmuş zamanlarındaydım...
Neden bilmem naif dertlerin umutsuz hastasıydım...
Dilime konuşmama, elime kelepçe yasaklarındaydım...
Issız bir şehrin, sevme suçuyla arananıydım...
:ağla: yüreğine sağlık sancakbeyi, sabah sabah baya duygulaındım yaaa  :ağla: + rep 

[kuzeydenizi]

Aşk uyandığı zaman...

Çok güzel bi yazı,sancakbeyi,çok teşekkürler +rep

[§iyahinci]

Bir bütün olarak harika yazılmış ama şu kısmı insanı alıp götürüyo...

Gökyüzüne taşınacak, bulutların üstünde bahçeli evimizde yaşayacaktık hatırlasana... Sen bana Mecnun diyecektin, ben sana Züleyha, Varaka gibi yiğit olacaktım ben, Nevbahar gibi güzel olacaktın sen, Tahir gibi bakmak bana, Şirin gibi gülmek sana yakışacaktı...

[/i][/b]

Yüreğine sağlık sancak beyimiz

[sancakbeyi_61]

ben teşekkür ederim arkadaşlar eksik olmayın..