17/09/2003 kırklareli/merkez
lise haytıma başladığım ilk günler. sizlerde bilirsinizki trabzonsporun trakyada fazla tarfatarı yok, hiç yoktan diğer büyükler(ts>(gs>=bjk<<<<<fb)) kadar. merkede yaşamadığımız için dini bir yurtta kalıyordum ve disiplin olarak o kadar sıkıydı ki camdan dışarı bakamıyorduk. söz konusu trabzonspor maçları olduğunda hafta sonları bir bahane bulup yurttan kaçıyordum. maçların lig tv de canlı yayınlanmaması beni deli ediyordu. ordan burdan sonuçları öğreniyordum. en sonunda içime tak etti beşiktaş-trabzonspor maçını izlemek için istanbula kaçtım sora sora bağdat bulunur derler ya aynen benimkide o mesele koskoca istanbul belki 3 veya dört kere gitmişim. ve stada gittim en sonunda ama o şerefsizler biletleri satmıyorlardı.(karaborsa olayı) mecbur o gece geri döndüm. yurda vardığımda ise bütün hocalar beni bekliyordu. orda trabzonspor için yaşamış olduğum herşey benim için sadece sinek ısırığıydı. ben kimseye haber vermeden istanbula gidiyorum ve stada giremiyorum beni üzen şey oydu ve o gece yemin ettim ben trabzonumun maçına gideceğim abazım yırtılana kadar bağıracağım diye. meslek bilgisayar okuyordum. teknik liseye geçiş hakkımız vardı. dedimki işte fırsat hayatta en nefret ettiğim şey ders çalışmaktır trabzonum için gece yarılarına kadar ders çalışıyordum sırf trabzonum maçını izlemek için sırf karadenize samsun'a teknik liseye geçmek için değil samsun'da trabzonumu izlemek için (" şimdi diyeceksinizki neden trabzonu seçmedin samsunda dayım olduğu için ancak öyle gelebilirdim") neyse yıl 2004-2005 eğitim yılı ve ben samsundayım atakum teknik bilgisyarda okuyorum. beni kimse tanımıyor bende kimseyi herkes soruyor neden geldin diye inanınki trabzonspor diyorum ve herkes bana gülüyordu. tuhaf bir durum ama samsun-trabzon maçı geldi çattı. samsunun kale arkası tıç kadar yerde en az 2000 kişiyiz. öyle mutlutum ki. öyle bir bağrıyorum ki. sesim 10 gün açılmadı. maçı bilirsiniz SS:0 TS:4 FATİH TEKKE: GÖKDENİZ:1 gol attılar 1'i karşı kaleyeydi. 3'ü bizim tarftaki kaleye atmışlardı. ve her gol olduğunda olum o çalıştığım gecelere hepsi helal olsun dedim ve sabaha kadar zafer şarkıları söyledim sanki 20 yıllık özlem bitmiş gibiydi(bu gunden 3 yıl öncesi) sanki trabzonum şampiyon olmuş gibiydi. o sevinç bir yıl yetmişti bana en çok sevdiğim kara belayı o gece görmüştüm ve daha ne isterdim ki. neyse siz okumaya sıkıldınız oysa ben yazmaya sıkılmadım çünkü yazarken sanki o günleri tekrar yaşar gibiyim... vel asıl geçti 3 yıl. şimdi ise tek dileğim trabzonda fenerbahçeyi acı acı yenmek ve o maçı orda izlemeyi neyse oda çok yakın sayılı gün çabuk geçer derler. oda benim için üç gün var yok neyse iyice baydım galiba .... TrAbZoNsPoR'um benim senin için ölmeyi göze almışım...
Trabzonspor Hakkında Sizin Yorumlarınız
Konu: bu genç trabzonspor aşkını anlatıyor (Okunma sayısı 1644 defa)