Bu HALK BENİ NEYLESİN
Deli gönül insâf eyle,
Bu halk beni neylesin ki.
Eğri otur, doğru söyle,
Bu halk beni neylesin ki.
Gel deseler varmayınca,
Hatır gönül saymayınca.
Bir yarayı sarmayınca,
Bu halk beni neylesin ki.
Turşu gibi sakla sakla,
Sözün ekşir,sığmaz akla,
Uygun mu ki baş ayakla,
Bu halk seni neylesin ki.
Erken eker biçemezsin,
Sel suyunu içemezsin,
Hak hukuktan geçemezsin,
Bu halk seni neylesin ki.
Onlar gibi olmayınca.
Kafaları sarmayınca,
Tellerinden çalmayınca,
Bu halk seni neylesin ki.
Ne ünün var ne de şanın.
İflas etmiş ortak yanın.
Gözlerin kör kafan kalın,
Bu halk seni neylesin ki.
Bir gün memnun edemezsen.
İzlerinden gidemezsen.
Üç keçiyi güdemezsen,
Bu halk seni neylesin ki.
El gördü lük sevmeyince.
Alkışlayıp, övmeyince.
Üç kuruşa değmeyince,
Bu halk seni neylesin ki.
Mustafa Yaralı
