DENİZ KIZINA GAZEL
Gönlü düşürdü yere billâh sakar bu şehir
Yaralı yüreğime çivi çakar bu şehir
Hüzün süvarileri dayanınca yüreğe
Hayal denizlerinden ruha akar bu şehir…
Pulathane içinde saklar vaktin hüznünü
Dünden alıp ilhamı güne bakar bu şehir
Dualar gözyaşıyla göklere yükselirken
Hasreti alev ateş, yakar yakar bu şehir
Maviliğin koynunda kuşanır yalnızlığı
Başına yasemenler, güller takar bu şehir
Tutuşur mendirekte sulara düşen ateş
Ölümsüz anıları başa kakar bu şehir
Yankılanır sinede ayrılığın ağıdı
Yürekte bırakmadı gurur, vakar bu şehir
Şakaklarımda aklar hüzün taşır yarına
Aynadaki gölgeme kurşun sıkar bu şehir
Sargana’da ân durur, katmerleşir acılar
Yüreğimin bendini yakar yıkar bu şehir
Muhabbet çınarının dökülür yaprakları
Sevgilinin nazından bir gün bıkar bu şehir
Silahların gölgesi düşünce umutlara
Zakkumun inadına sümbül kokar bu şehir
Zamandan düşülünce acıların darası
Düşmanı yılan gibi bir gün sokar bu şehir
Gelinliğini giymiş, vuslata kanatlanmış
Yüce dağ başlarında bembeyaz kar bu şehir
Kalbimizin azığı, has bahçemizin gülü
Hicran ateşlerinde gönlüme yâr bu şehir
Akçayla olur abat gülümser Akçaabat
Selamet sahiline elbet çıkar bu şehir…
M.NİHAT MALKOÇ
