Ağladım/Murat İnce

[@sen@]

Hiç kimsenin dizlerine dayamadım başımı
 Ve gözlerinin rengi içinde ağlamadım
 Ben yalnızca senin için ağladım sevgilim
 Zor günlerimde olmadığına değil
 Neden yanımda yoksun diye sormadığına ağladım
 Ne haldeyim diye meraklanmadığına değil
 öykümüze sahip çıkmadığına ağladım
 Karanfiller dökmediğin yollarıma ağlamadım
 Mutlu ol yeter derdin ya bunada değil
 Aynı yastığa baş koyamadığımız için ağladım
 Her aradığımda bulamadığım için değil
 Her bulduğumda kaybettiğim için ağladım
 17 yaş heyecanında olmadığım için değil
 Geç kalmış geç kalmış dönüşün için ağladım
 Aşkımıza mahkum kalışına ağlamadım
 Başka bir gönülde oluşuna da değil
 Sevdamızın özgür olmadığına ağladım
 Pembe panjurlu evimiz olmadığı için değil
 Baharda bir tomurcuk içinde açamadığımıza
 Ve mutlu yuvamızın bahçesinde koşan yavrularımız olmadığına ağladım
 Ben mahçup sevdamız için değil
 Yıllar sonra tesadüf karşılaştığımızda
 İki yabancı bile olamadığımıza ağladım
 Genç yaşımda seni kaybettiğim için değil
 Aşk öykümüzle yaşlanamadığımız için ağladım
 Sev de nasıl seversen sev deyişine değil
 Ellerimi uzattığımda boşlukta kalışına ağladım
 Hani hep korkardın ya bir daha aramazsan sormazsan diye
 şimdi aramıyorum sormuyorum ve sevdiğim bunların hiç birine ağlamıyorum
 Beni bu köhne dünyada unuttuğuna ağlıyorum sevdiğim
 Sen beni unutmuş olsan da artık ağlamıyorum
 Ve sevgilim bir gün ölürcesine ağlarsam eğer
 Bu senin beni unutmuş olduğundan değil
 Benden habersiz benden habersiz ölümünden ölümünden olur sevgilim

Murat İnce