Hüzünlerini kazıyamasamda kaderinden,el değmemiş sevinçler giydirmeye geldim sana.Gece örterken kan kırmızı perdelerini gökyüzüne,ben sana sevda kokan masallar anlatmaya geldim. Bırak seveyim seni,bırak parçalansın korkularımın gölgesinde kalmış kelimeler,gözlerin yüreğime her değdiğinde.Uçsuz bucaksız mavilerde kaybolmaya geldim seninle,yasaklı düşlerimin sahillerine vurmuş umutlarımı getirdim sana.Bırak güneş sereyim yüreğinde ki karlı dağlara, çaresizliğini ser koynuma,telli duvaklı gülüşlerim senin olsun.Bırak kendini bana beni düşünmeden yokluğuna dayandıysa yüreğim hırçın yalnızlığını da avutabilir.Bulut olup aşk yağayım sabahlarına,sevdikçe susan dudaklarımdan,her an bir buse kanatlanıp yüreğine konsun. Uzat ellerini,bırak ölümü avuçlarıma,hayatım senin olsun...