Uykusuzum yine bu gece
Ben ve gece; gece ve ben
Birbirimizi dinliyoruz
Ama daha çok o beni
Ve hıçkırıklarımı dinliyor
En yakın dostlarım yastığım
Yastığım ve odamın duvarları.
Hiçbir zaman beni reddetmeyen.
Ben, geceye sarılıyorum;
Gece, gündüzün hayaline.
Geceyle birlikte sanki ben; ben oluyorum.
Sıyrılıyorum bütün maskelerimden.
Atıyorum onları bir gece, her gece.
Hayallerim, rüyalarım ve ben.
Gece, gündüzle var;
Ben, gecede varım.
Geceyi dinliyorum demiştim hani,
İşte gecenin sessizliğini.
Bütün gün susan gece şimdi
Sessizce haykırıyor bana.
Keşke ben de haykırabilseydim.
Anlatabilseydim yalnızlığımı,
Reddedilmişliğimi,
Terkedilmişliğimi...
Ama olmuyor. Yapamıyorum.
Tıpkı ben de gece gibi
Sessizce haykırıyorum.
Beni bir tek gece anlıyor.
Sadece gece
Hep gece
GECE...
Romantizm Forumu