Ömrün geçiyor pamuk ipliğinde,tökezlersen dibe vuracağın apaçık...kimi zaman virgül koyarak kimi zaman üç nokta koyarak tüketiyorsun ömrü.virgül koymak beklemekti,ağır yenilgilere hazırlıklı olmak kaidesiyle...
bekledin,bekledin,bekledin...belki ağlayarak belki kahkaha atarak...noktalar kapında sıra sıra beklemekteyken ne zamana kadar onları bekletebilirdin ki,ihanet etmek olmazdı onlara...ve her gün bir nokta bir nokta daha koymaya başladın bu yola...bir tutam gurur kapını çaldığında lazımdı bu noktalar,işte bende gittim ,işte bende terkettim diyebilmek için...gerebilmekti ,gerilebilmekti yeri gelince...ama gamsızdı yar gam yükü yutmuş gibi,fütursuzdu yar ezberlemiş gibi...
Her şeye alışırsın günü gelince,nerdesin ey o gün?...bir gün kapını çalacak mı o gün?...geldiğinde bitecek dağ gibi dert yumağı,sökülecek dibi görünene kadar...bir kedi gibi sadece oyun olarak görseydin o yumağı,o yuvarlandıkça peşinden koşsaydın niye koştuğunu bilmeden...bir oyun sansaydın gerçekten acı gerçeği...mızıkçılık yapanla ertesi gün yeniden oyun oynadığın gibi...unuttuğun gibi unutabilseydin keşke...gün oldu,ay oldu, yıl oldu ,hala yorulmadın ki yuvarlandıkça yuvarlanan yumağın peşinde koşmaktan...bilmedin mi sarıp durduğun umut değil hüzündü,gamdı,hazandı...
Kalem ağlıyor her dem...bembeyaz sayfaları ıslatıyor ,hep hoşçakal diye...ya kalemin gölgesi....? hep gel diye buğulu pencerede kayboluyor...önce heceler,sonra satırlar tek tek düğümleniyor boğazında...körleşiyor düğümler ve ağlıyor Ankara,sen ağladın diye...
Ayaklar altında bir gurur suspusluğunun suskunluğunu delip vücud buluyor en tepede...ezip geçtiğinde onu bir yürek ateşi için ,şimdi bakabilcek misin gururunun yüzüne...? değdi mi peki hayatına virgülleri sıraladığına,değdi mi gururunu incittiğine...?şimdi ellerinden kim tutacak...?
Gitme zamanı ise eğer,bavula koyacağın tek şey gurur olmalı...göğsünü gere gere gidebilmek için onu almadan sakın gitme...yarin adı anılcaksa ona sor önce,arkandan seslenenler olursa sadece sus...ve sonra bir daha sus...söyle gururuna onun için bir daha ağlatmasın paslanan gözlerini...
Şimdi,üstü kalsın gidişinin, gelişine bir fazla umut /gurur biriktiriyorum...kullanamayacağımı bile bile...
özgeburcutek
