Gönderen Konu: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi  (Okunma sayısı 17041 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« : Ocak 22, 2009, 01:18:24 ÖS »
Akdoğan Köyü.

Çaykara ilçe merkezine 4 Km. uzaklıktadır. Nufusu, 2000 yılı sayımına göre 282'dir.

    Köye ilk yerleşenlerin Bayburt tarafından geldikleri söylenir. Aynı rivayete göre bunlar önce Sultanmurat yakınlarına yerleşmişler, ancak, iklim uyumsuzluğu nedeniyle şimdiki yere göç etmişlerdir.

   1681 tarihli avarız hane defteri kayıtlarında Çaykara ilçesi sınırları içinde gösterilen 13 köyden biridir. 1915 yılı Trabzon iline bağlı köyleri gösteren kayıtlarda Akdoğan (Hopşera-i Ulya) olarak belirtilmiştir. 1650 yılında köyün kovacık mahallesinde inşa edilen cami, bölgenin bu güne kadar korunabilmiş en eski camisidir.

   Arazi oldukça engebeli, yerleşim dağınıkdır. Tarım alanında, mısır ve fındık üretimi yapılır. Hayvancılık aile ihtiyaçlarını karşılayacak ölçüdedir. Orman bakımından zengindir. Eğitim düzeyi oldukça yüksektir. Bilimde, bürokraside ve değişik iş kollarında birçok kişinin bulunduğu Akdoğan köyü medreseleriyle ünlüdür.

   Yol, su, elektrik ve telefon sorunu yoktur. Köyün yaylası Eğrisu'dur.

               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z  

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Ynt: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« Yanıtla #1 : Ocak 22, 2009, 01:20:22 ÖS »
Arpaözü Köyü.
İlçe merkezine 36 km. uzak lıktadır. 2000 yılı sayımına göre 219 nüfuslu bir yerleşim birimi olan Arpaözü, son yıllarda köyden çok yayla / yazlık olarak kullanılmaktadır.
     1554 yılına ait tahrir kayıtlarına göre Çaykara ilçesi sınırları içerisinde gösterilen 10 köyden biri İbsil'dir. 1583 yılına ait tahrir kayıtlarında İbsil, 1681 tarihli avarız defterinde "Ibsil me'a Haldizen", 1876 tarihli Trabzon Vilayet Salnamesi'nde İbsil olarak geçmektedir. İlk yerleşenleri Turani kavimlerindendir.
     Bir dağ köyü olması nedeniyle tarıma elverişli değildir. Bol otlaklı arazileri, yaz aylarında hayvancılığa uygundur. Bu nedenle uzun yıllar önemli geçim kaynağı hayvancılık olmuştur. Ancak son yıllarda geçim sorununu köy dışında çözümlemek için gurbetçilik artmıştır.
     Köyün yolu, suyu, elektriği ve telefonu bulunmakla birlikte kış aylarında ulaşım ve haberleşme sorunu yaşanmaktadır.
     Köyün yakınında küçük bir yaylası vardır.
               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z  

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Ynt: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« Yanıtla #2 : Ocak 22, 2009, 01:20:43 ÖS »
Aşağı Kumlu Köyü

İlçe merkezine 6 km. uzaklıktadır. 2000 yılı nüfus sayımına göre nüfusu 86' dır. Daha önce Maraşlı Köyüne bağlı bir mahalle iken 1876 tarihli Trabzon Vilayet Salnamesinde Mimilosi Sufla adıyla ayrı bir köy olarak belirtilmektedir. 1960'dan bu yana Aşağı Kumlu olarak adlandırılır.
     Tarım alanları son derece kıttır. Sürekli göç veren köyde eğitim düzeyi yüksektir. En önemli geçim kaynağı gurbetçiliktir.
     Köyün yol, su, elektrik ve telefon sorunu yoktur, yaylası Sıcakoba'dır.
               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z  

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Ynt: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« Yanıtla #3 : Ocak 22, 2009, 01:22:06 ÖS »
Baltacılı Köyü

İlçe merkezine uzaklığı 5 km'dir. 2000 yılı sayımına göre nüfusu, 168'dir.
     Tarihi geçmişi gibi arazileri ve evleri de Yeşilalan Köyü ile iç içedir. Özellikle Sarıkamış kuşatmasında ikiyüze yakın gencini şehit veren Holayısa köyünün ileri gelenleri, çocuklarını askere göndermemek için köyü iki muhtarlığa ayırmayı (Başka köyden evli olan askere alınmıyordu.) bir çözüm olarak düşünmüşlerdir. 1915 tarihli İçişleri Bakanlığının kayıtlarında adı Baltacılı olarak geçmektedir.
     En önemli geçim kaynağı aile tarımı ve hayvancılıktır. Fındık, mısır, fasulye, patates en önemli tarım ürünleri arasındadır. Son zamanlarda çay az da olsa ekonomik girdisi olan bir tarım ürünü olarak önem kazanmaktadır. Bir başka geçim yolu da gurbetçiliktir.
     Yol, su, elektrik ve haberleşme sorunu yoktur.
     Köyün yaylaları; Manoşera, Bacıha, Ancumah'tır.
               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z  

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Ynt: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« Yanıtla #4 : Ocak 22, 2009, 01:22:22 ÖS »
Çamlıbel Köyü.
İlçe merkezine 20 km. uzaklıktadır. Nüfusu 2000 yılı sayımına göre 163' tür.
     İlk   yerleşenleri   Türk   olan Çamlıbel'in tarihi, çok öncelere dayanır. 1583 yılı tahrir kayıtlarina göre "Paçan nam-ı diğer Siro" adıyla belirtilen köyün sınırları içinde gösterilen bir yerleşkeydi.
     20. yüzyıl başlarına kadar Şahinkaya köyü ile bir muhtarlık konumundaydı. En eski yerleşen aileler, Çizgiciler Oftan, Kulaçlar, Memişler (Yanmışlar) Sürmene'den, İbrahimoğulları Surdan, Cordanlar, Ogene (Karaç)'den, Barutçular Uzungöl'den gelen ailelerdir.
     Tarihi Of - Çaykara - Bay¬burt yolu üzerindeki köy, bu yo¬lun Karaç Dere Vadisinden geçirilmesi yüzünden eski can¬lılığını kaybetmiştir. Meşhur Alçakköprü hanları bu köyün, Köknar istikametinde, sınırları içindedir. İnsanları son derece uyumlu, cana yakın, konuşkan ve nüktedandır.
     Arazisi çok dik ve dar oldu¬ğu için aileler, tarımdan kendi gereksinimlerini bile zor karşılarlar. Bu nedenle gurbetçilik ve göç (Son dönemlerde Kıbrıs'a) zorunluluğu duyulur. Ormanlık alanları geniş olan bir köydür.
     Yol, su, elektrik sorunları çok önceden çözümlenmiştir. Çamlıbelliler Sultanmurat yakınlarındaki Sarıkaya'da yayla yaparlar.
               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z  

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Ynt: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« Yanıtla #5 : Ocak 22, 2009, 01:22:44 ÖS »
Çambaşı Köyü.

 İlçe merkezine 9 km uzaklıktadır. Nüfusu 2000 yılı sayımına göre 783'tür.
     1583 yılına ait tahrir kayıtlarında Çaykara ilçesi sınırları içerisinde belirtilen 12 köyden biri olan "Paçan nam-ı diğer Siro" köyüne bağlı bir yerleşim yeridir. 1876 tarihli Trabzon Vilayet Salnamesi'nde Anaso olarak geçer. 1915 yılındaki köy adları düzenlemesinde Çamlı olarak önerilen köyün adı 1960 sonrasında Çambaşı olarak belirlenir.
     İlçenin son dönemde teröre en çok şehit veren köyüdür. Orhan Sancar, Bülent Dinç, Osman Çelebi'nin yattığı şehitlik köyün girişindedir.
     Köy, Çaykara'da az rastlanan ölçüde düzgün bir arazide konuşlanmıştır. Toplu yerleşim, köye güzel bir görünüm vermektedir. 1903 yılında meydana gelen sel ve heyelan sonucu, Düz mahalle ile Abdülkerimli mahallesi arasındaki hendek daha da derinleşerek vadi halini alır. Bugün, bu vadi üstünde yedi su değirmeni vardır. 1929 sellerinden de önemli ölçüde etkilenmiştir.
     Nüfus bakımından ilçenin enbüyük köylerinden biridir. En önemli geçim kaynaklarından biri, gurbeçiliktir. Kış aylarında nüfusu büyük oranda azalır.
     Köyün yol, su, elektrik ve telefon sorunu yoktur. Köy halkı yaz aylarında Multat, Mağla-kamboz, Şekersu (Sakarsu) ve Haldizen yaylalarına çıkar.

               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z  

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Ynt: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« Yanıtla #6 : Ocak 22, 2009, 01:23:05 ÖS »
Çayıroba Köyü.

İlçeye uzaklığı 51 km.dir. Dağ köyüdür. Nüfusu 2000 yılı sayımına göre 308'tir.
     Çayıroba'nın fetihten önce 700 haneyi aşan büyük ve gelişmiş bir yerleşke olduğu, yörede bulunan demir ve demir ocağı ile kilise kalıntılarından anlaşılmaktadır. Bu bilgilere bağlı olarak, köyün geçmişte, bölgenin en eski ve büyük yerleşim merkezi olduğu söylenebilir. Tarihi süreçte önemi azalsa da 1554 tarihli tahrir kayıtlarında Çaykara ilçesi sınırları içinde belirtilen 10 köyden biri Yente'dir. İlk yerleşenleri, Hindistan'dan gelen Hindoğulları (Keskinler), Kars'tan gelen Fındıkoğulları, Rize'den gelen Biberoğullarıdır.
     Tarihi İpek Yolu'nun tali yollarından biri bu köyden Doğu'ya (İran'a) ulaşırdı. Köyde, İpek Yolu dönemine ait hanların kalıntıları ile Mahzen tepedeki sığınaklar, köyün tarihi hakkında önemli belgelerdir.
     İlk yerleşenleri, Turani kavimlerdir. Fetih sonrası islamlaştırma amaçlı gelen alperenlerden biri olan Maraşlı Hızır İlyas'ın mezarı köyün camiindedir. Bu nedenle, Çayıroba Camii vatandaşlarca sık sık ziyaret edilmektedir.
     Yüksek rakımı nedeniyle daha çok arpa, buğday, patates yetiştirilir. Arazinin büyük bölümü çayır ve meralarla kaplı olduğu için hayvancılık en önemli geçim kaynağıdır. Çok zorlu iklim ve doğa koşulları birçok Çayırobalı'nın köyden göçmesine neden olmuştur. Çayırobalılar başta İstanbul olmak üzere değişik illere göç etmişler, oralarda iş tutmuşlardır. Çoğu çalıştığı iş kolunda iyi bir düzeydedir. İlçenin en kaliteli balı bu köyden elde edilmektedir. Köyde kalanların bir bölümü kışın ilçe merkezine ya da yakın köylere inerek hem çocuklarını okutuyorlar hem de kışı geçiriyorlar. Yazın köy nüfusu dışardan gelenlerle birkaç kat artar.
     Çayıroba'da yol, su, elektrik ve telefon hizmetleri tamamlanmıştır. Köyün yaylası Yente (Sultan) Yaylası'dır.
               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z  

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Ynt: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« Yanıtla #7 : Ocak 22, 2009, 01:23:18 ÖS »
Demirkapı (Haldizen) Köyü
  İlçeye uzaklığı 45 km.'dir. En uzak dağ köylerinden biridir. Nüfusu, 2000 sayımına göre 129'dur.
     İlk yerleşenlerin,   kavimler göçü sonunda yöreye gelen Türker’in Haldi boyundan oldukları bilinmektedir. 1554 tarihli arşiv kayıtlarına göre Çaykara ilçesi sınırları içinde belirtilen 10 köyden biri Haldizen'dir. 1960 yılındaki yöre adları düzenlemelerinde adı Demirkapı olarak değiştirilir. Bölgenin en eski yerleşim yerlerindendir.
     Çevreye hâkim bir boğazda bulunan köyün yakınından Demirkapı deresi geçer. Köyün adı buradan gelmektedir. Dağların zirvelerine yakın oluşu ve oralardaki göllerin ilginçliği turistleri ve doğa meraklılarını bölgeye çekmektedir, Uzungöl Demirkapı - Bayburt bağlantılı yol güzergahı bu köyün turistik değerini artırmaktadır. Yayla özelliğiyle, temiz havası ve suyuyla ayrıcalıklı olan Demirkapı'ya kışın ulaşmak çok zordur. En önemli geçim kaynağı gurbettir. Hayvan yetiştiriciliği önemini giderek yitirmektedir.
     Yol, su, elektrik ve telefon sorunları yoktur. Yazın köyün üst tepelerinde bulunan Demirkapı yaylasına ve Büyük yaylaya çıkılır.
               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z  

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Ynt: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« Yanıtla #8 : Ocak 22, 2009, 01:23:41 ÖS »
Demirli (Kotli) Köyü
İlçe merkezine uzaklığı 18 km'dir. 2000 yılı nüfus sayımına göre nüfusu, 269'dur.
     Önceleri Karaçam'ın bir mahallesi iken 1968 yılında muhtarlık haline gelmiştir.
     Ormanlarla iç içe olan köyün yakınında bulunan mezra niteliğindeki yerlere yazın çıkılarak hem yayla, hem de hayvanların kışlık ot ihtiyacı karşılanır.
Köy halkı, tarım ve hayvancılıkla uğraşır. Ziraat için elverişsiz ve çok dar olan arazide daha çok patates, fasulye gibi bahçe ürünleri yetiştirilmektedir. Gurbetçilik önemli bir geçim kaynağıdır. Bu yüzden köyde yaşayanların sayısı günden güne azalmaktadır.
     Demirli köyünün yaylaları; Lustra, Karester ve Turnalı'dır.
     Yol, su, elektrik ve telefonu vardır.
               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z  

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Ynt: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« Yanıtla #9 : Ocak 22, 2009, 01:24:01 ÖS »
Derinder (Aso) Köyü

  İlçeye uzaklığı 47 km'dir. Nüfusu 2000 sayımına göre 79' dur.
     1554 tarihli tahrir kayıtlarında belirtilen 10 köyden biri Asodur. Bu köyün adı 1876 tarihli Trabzon Vilayet Salnamesinde ve 1915 yılına ait İçişleri Bakanlığı yazışmalarında Aso Foliza olarak geçmektedir. Köyün adı, 1960'da Derindere olarak belirlenmiştir.
     Çayıroba ve Arpaözü köylerine komşu bir dağ köyüdür. Daha çok yayla özelliği taşımaktadır. En yüksek dağ köylerinden biri olduğu için iklim yönünden de bahçe tarımına elverişli değildir. Ayrıca otlak alanları geniş olduğu için köyde tek geçim kaynağı hayvancılıktır. En önemli tarım ürünü Arpa'dır.
     Köylüler, zor doğa koşulları nedeniyle kışı, Akköse, Soğanlı, Of, Trabzon vb. değişik yerlerde geçirmektedirler. Köy son yıllarda daha çok yazlık olarak kullanılmaktadır.
     Köyde yol, su, elektrik ve telefon vardır.
     Köyün yaylası Geriki Yayla sı'dır.
               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z  

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Ynt: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« Yanıtla #10 : Ocak 22, 2009, 01:24:24 ÖS »
Eğridere Köyü

  İlçe merkezine 4 km. uzaklıkta bulunan köyün nüfusu 2000 yılı sayımına göre 460'tır.
    Eğridere'nin adı, 1486 tarihli arşiv kayıtlarında Çaykara ilçesi sınırları içerisinde belirtilen 4 köyden biri "Gorgoranamı diğer Paçan" diye geçer. 1554 yılı tahrir kayıtlarında "Gorgora" olarak belirtilir.
    Köye ilk yerleşen ailelerin Baltacıoğulları, Paşalıoğulları, Niyazoğulları, Bozoğulları, Gurnaogulları ile Anadolu'nun birçok bölgesinden (özellikle Karaman'dan) gelenlerin olduğu bilinmektedir. 1960 yılında köyün adı (doğusundan geçen kıvrımlı Kurt deresinden çıkarak) Eğridere olarak değiştirildi.
    Arazisi dar ve dik olduğu için tarıma elverişli değildir. Bu nedenle koy sürekli göç vermektedir. Eskiden kalaycılık, hızarcılık ve marangozluk önemli iş alanlarıydı. En önemli göçler Bayburt, Çayırlı ve Tercan'a olmuştur.
    Köyün insanı son derece çalışkan ve azimlidir. Köyde mısır, fındık, çay ve bazı sebzeler yetiştirilir.  Ayrıca, köyün kuzeydoğu yamaçlarında son 30 yıldan beri önemli ölçüde çay üretimi yapılmaktadır.
    Yol, su, elektrik ve telefon sorunu olmayan Eğridere'nin yaylası Çahmut ve Malakambos'tur.
               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z  

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Ynt: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« Yanıtla #11 : Ocak 22, 2009, 01:25:00 ÖS »
Kabataş (Fotinos) Köyü
İlçeye 7 km. uzaklıktadır. Nüfusu, 2000 sayımına göre 269'dur.
     1681 tarihli Avariz Haneleri Defterinde, Çaykara İlçesi sınırları içinde belirtilen 14 köyden biridir. Köyün adının bir Oğuzboyu olan "Fotınuz" dan geldiği söylenmektedir. İlk yerleşenleri, Alioğulları (Öksüzler, Erdoğanlar, Öztürkler); Karamahmutoğulları (Aydın, Kara, Özçelik ve Gülâh'lar); Hacıibrahimoğulları, (Albayrak, Özdemir, Yıldız, Tak (Kahraman); Cırkalılar (Yaz, Akaydın); Hacıislâmoğulları (Ersoy)lardır. Hacıahmetoğulları, Hıroğulları ve Hatipoğulları, Doğu Anadolu'dan gelen ailelerdir.
     Köye ilk gelenler önceleri, Yurt yaylasına, oradan üzuntarla'ya ve daha sonra Kabataş'a gelip yerleştiler. Köyün adı Zincirlitaş köy sınırları içinde bulunan Karataş'tan çıkarak Kabataş'a dönüştüğü söylenmektedir.
     Kabataş, 1929 sellerinden sonra Bayburt'a Gümüşdamla, Sığırcı; Maden; 1933'te Maçka Zakine; Livera; Kiremitli; 1965'te Kırıkhan'a göç vermiştir. Dar ölçekte tarım ve hayvancılığın dışında son zamanlarda fındık, çay ve kivi yetiştiriciliği de yapılmaktadır.
     Yol, su, elektrik ve iletişim sorunu yoktur.
     Köyün yaylası Yurt Yaylası'dır.
               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z  

Çevrimdışı kuleva yavuz

  • Moderator
  • *
  • İleti: 1285
  • Rep Puanı: +39/-1
Ynt: Caykaranın Butun Koylerının Tarihi
« Yanıtla #12 : Ocak 22, 2009, 01:25:20 ÖS »
Kayran (Limli) Köyü
 İlçe merkezine 5 km. uzaklıkta olan Kayran nüfusu 2000 yılı sayımına göre 40'tır.
    Önceleri Yeşilalan'ın bir mezra'ı durumunda iken 1927 yılında köy konumuna getirildi. İlk yerleşenleri, Yeşilalan köyünden buraya gelen Kocahüseyinoğulları, Karaoğulları, Gürsoylar, Mamalar ve Hacıalihoğullarıdır.
    Arazi yapısı meyilli ve engebelidir. Başlıca tarım ürünü fındık ve mısırdır. Önceleri hayvancılık önemli bir geçim kaynağıdır. Köyün nüfusu bölgenin her yerinde olduğu gibi kış aylarında daha da azalır.
Yol, su, elektrik ve telefon sorunu yoktur.
    Köyün yaylaları; Tufa, Çahmut, Evoşke, Malakambo'dur.
               K     u    L  e   V   a   Y    a   V    u  Z