Yapılan her savaşta bir çıkar ve de imzalanan her barışta bir zarar var biz, varımızı ortaya
koysak yoğumuzla utanırız. Elimizdekini cebimize tıksak, �tırsak kısrak savaşa havlu attı�
der ve sırıtırlar. Dalga bu devrin baş motivesi. Ne kadar güler ise düşman o kadar ağlatır
seni, kendini geçmişteki geri adımlarından kurtar, ışık ileride parlar ve yamyamlar var
burası dar. Her an önünde yar, Tanrılar sözlüğünde buna sınama denir, sınavın elbet sonu
gelir, notuna göre bedelini öderiz bu geçmişin bu kesin. Zaten inancımız olmasa var
olmanın anlamı anlamsızlıktan başka bir anlama gelir miydi? Ve bu zamanlama,
kaderimizin yanlışı ya da doğrusu, olgusu yoktur, kukla duygusu, askıya alınan o insan
bulgusu, tekrar edilen o geçmiş döngüsü, karasis örtüsü; gölgelerin emaneti sen misin?
Karanlıklar çöktüğünde gömülesi bedelin ve eskide kalan soğuk iklimlerin. Dostuna
attığın tekmenin ya da hiçe saydığın ilahi adaletin bir sonucu olmalı bu da kesin, sen
teksin takibinde geçmişin!...
Geçmişi gölgeye teslim ettim ve şimdi gölgeler takibimde,ardımda bir yığın manzara.
Sorgusu başladı yarının ufukta gün batmakta, her gelişin bir gidişi meçhuşle farz arz
ederim sorgumu kesin. Gün dönümünde sıradaki gelsin gölgemi karanlığa teslim edin.
Anlam veremediğim bir yığın manzara peşimize takılmış ve cereyan eden çıkar savaşları
kalbimizi yerinden çıkarmış ya barış?... Minik ellerinizle yakaladığınız o büyük kelebekleri
öldürebilirsiniz. Herşey cüsse değil yeterki küstürmeyin çocuğu, öldürmeyin kendinizi, yok
oluşu simgeler umut katliamı, yarın bir kapıdır ve sen uykudan o kapıdan geçmek için
uyanırsın. İnsanların icadı kukla medeniyetinde herkesin bağlı olduğu bir ipi var, ipi tutan
Tanrılar akıbetini sorgular, bulgular yargılar bir oyun gibidir adı yaşamaktır, ölümse oyunun
sonudur. Her nedense oyunun sonu yok gibidir, bir gider biri gelir. Ve birini eler, siler
kendini oyunun listesinden, simgelerde saklanır gidişinin nedeni ve her geçmiş gölgelere
emanet edilir, gelecek sansüre maruz kalmış,belirsizdir. Bu nedenle seni takibe alan
gölgelerdir. Sen yürüdükçe seni sorgular ve bir gün güneş batar. Geçmişi gölgeye teslim
ettim ve şimdi gölgeler takibimde,ardımda bir yığın manzara, sorgusu başladı.
Sagopa kajmer
