Ben Sana Yeniden Başlamak İçin Gidiyorum
Şimdi gidiyorum.
Seni sevmediğim için değil,
Aksine seni çok sevdiğim için gidiyorum.
Sensiz yaşayamayacağımı anladığım için gidiyorum.
Söküpte kalbimi kendi ellerimle,
Kanaya kanaya gidiyorum.
Yüreğimin kanı gözlerime vuruyor.
Damlıyor yavaş yavaş ciğerime
Kızma bana.
Gücenme!
Sanmaki mutluyum,
Sanmaki mutlu olacağım sensiz.
Ama sen hep mutlu ol.
Dayanamam gözlerinde karanlıklar görmeye
Tebessüm hiç kimseye yakışmamıştır bu kadar.
Hiç kimsenin gözleri değil böyle ışıl ışıl.
Ki ben destanlar yazabilirim,
Ki ben yazılamayan şiirleri yazabilirim gözlerin üstüne
Şimdi gidiyorum.
Sanmaki; İstediğim için.
Sanmaki; Başka göz değdi gözlerime.
Sanmaki; Aklıma düştü bir yaban çiçeği.
Senden başka isim yok yüreğimde.
Çok istedim oysaki,
Uzatıpta sana ellerimi,
"NE OLUR GEL BENİMLE " demeyi.
Diyemedim.
Biliyorsun ki kilitlemeliydim dilimi.
Bunu dilemek acı verecekti çünkü.
Namludan fırlayan kurşundan farksız olmayacaktı.
Dileğim seni yaralayacaktı.
Çaresizliğine bir düğümde ben atmış olacaktım.
Kanayacaktın.
Biliyordum ki,
İmkansızdı benim olman.
Sen zaten hiç benim olmadın ki.
Ben hep öyle sandım.
Ben kendi kurduğum, Hayal dünyamda yaşadım.
Biliyordum ki sen kafeste bir turna,
Bense yabani bir kırlangıçtım.
Yoktu yerim yurdum.
Konana kadar kafesinin üzerine.
Ben sana özgürlük kokuyordum,
Buram buram kafes arasından.
Sen bana tutsaklık.
Ne sen çıkabiliyordun dışarı,
Ne ben içeri girebiliyordum,
Tutsaklığına ortak olabilmek için.
Oysa ne düşlerim vardı.
Mavi semalarda seninle birlikte.
Süzülebilmekti bir gün en büyük hayalim.
Kanat kanat mavilik getirmek istiyordum,
Güneş bir tek gün de, yarıp bembeyaz bulutları
Kafesinde doğsun istiyordum.
Yapamadım.
Başaramadım güneşi taşımayı sana,
Avuçlarımda.
Karanlıklarına geçici bir ışıktım hep.
Oysa ben seni hep aydınlatmayı dilemiştim.
Korkma istemiştim yaban gecelerde.
Kimsesiz hissetme kendini.
Yalnızlığın o çiğ kokusu bulaşmasın üzerine.
Sen hep misler gibi kok sevgimle.
Desteğe ihtiyacın olduğunda,
Beni, hep bulasın yanında.
Omzundaki sevgi dolu,
Şevkat dolu ellerimi hisset daima.
Yapamadım.
Ben sana belkide,
Hiç doya doya bile sarılamadım.
Seni koklayamadım bile,
Ciğerlerimin en içine çeke çeke.
Şimdi gidiyorum.
Sanmaki isteyerek.
Severek gitmek,
Ne demek bilir misin sen?
Yarin ağzından çıkacak tek bir "GİTME" ye muhtaç olmak.
Ve dese bile kalamayacağını bilmek.
Nasıl bir kanamaktır bu?
Nasıl bir yanmaktır ki,
Çare yok söndürmeye.
Ben tüm yangınlarımı alıp gidiyorum.
Daha kanı kurumamış yaralarımı.
Bilerek bir gün kemreleşeceğini.
Ama duyduğum bir tınıda.
Okuduğum bir şiirin tek bir mısrasında.
Tekrardan kanayacağını bilerek gidiyorum.
O yaranın hiç kapanmayacağını bilerek gidiyorum.
Binlerce isyana yenik düşüyor beynim.
Pankartlarımı tek tek ellerimle yakıyorum.
Zamansız karşılaşmamıza duyduğum nefreti,
Denizin derinliklerine fırlatarak gidiyorum.
Yinede hep şükrederek seni tanıdığıma.
Yüreğimin heybesini doldurup taşıran,
Tüm İYİKİ´ lerimi alarak gidiyorum.
Gidiyorum.
Hayatının bitişe mahkum dehlizinden çıkıp.
Sonsuza erişecek yollarında,
Yine senin yanında yürüyebilmek için gidiyorum.
Seni kaybetmeye dayanamayacağımı,
Bildiğim için,
Seni hep kazanmak için gidiyorum.
Ben seni bitirmek için değil.
Ben sana yeniden başlamak için gidiyorum....
