Medine
Ayrılık derdiyle, halim nic’olur,
Gönül gülşenimin, gülü Medine.
Hasret ateşiyle, külüm savrulur,
Gönül gülşenimin, gülü Medine.
Senden ayrı geçen, her günüm zuldür,
Bülbülün hicranı, arzusu güldür,
Yürek yangın yer, ne olur söndür,
Gönül gülşenimin, gülü Medine.
Karanlık bir çağda, nurunu saçtın,
Peygamber zişana, kucağın açtın,
Sen mukaddes şehir, başlara taçtın,
Gönül gülşenimin, gülü Medine.
Yollar düğüm düğüm, dağ geçit vermez,
Gözyaşım teselli, derdim tükenmez,
Beni mecnun etti, ferman eylemez,
Gönül gülşenimin, gülü Medine.
Sana hicret etti, bir yüce kervan,
Davetin yayıldı, değişti devran,
Rasulü bağrında, saklayan mekan,
Gönül gülşenimin, gülü Medine.
Küfrün orduları, yere serildi,
Çöller ikliminde, güller derildi,
İnsanlık, yeniden, sende dirildi,
Gönül gülşenimin, gülü Medine.
Seninle yükseldi, İslam sancağı,
Mahzun yüreklerin, ana kucağı,
Merhametin kalbi, aşkın ocağı,
Gönül gülşenimin, gülü Medine.
Ayrılık sonunda, vuslat bilirim,
Çağırsan boynumu, büker gelirim,
Günahkar halimle, aman dilerim,
Gönül gülşenimin, gülü Medine.
Recep Gökgöz
