Doğduğum ilk günden bu güne değin; kırlaşmış saçları, buğulanmış gözlerine rağmen, şefkatli kollarını hiç kapamayan anneme ve babama en kalbi duygularımla ithafımdır
Bu gece alabildiğince uzun ve sancılıydı.Hayatımda hiç bu kadar çok titremedim. Yanlızlık usulca koynuma sokulmuştu bu gece. Bir bilinmez gitmeler tuttu beni. Dönüşsüz gidişlere imrendim
Çaresizliklere bu gece takıldı aklım,İlk başta sendeledim , sonra Düşerken yerlere Anne diye feryat ettim. Ağlarken anne diye ağlamıştım değil mi anne ? Hani ilk o çocukluğumda oynadığım oyunlar arasında, düşüpte canım acıdığında anne diye ağlamıştım değil mi anne?.
Bu gece canım çok acıdı anne. Bu gece şefkatli kollarını çok aradım anne. Başımı dizine koyup uyuyasım geldi bu gece. Oysa bu gece ÖLÜM girmiş koynuma. Kokusu senin kokun gibi değil. Bir garip hisislik veriyor bana.
Bu gece alabildiğince uzundu.Yılın en uzun gecesini göstermiyordu takvim; ama inan ömrümün en uzun gecesiydi bu gece.Bir ara içinde hasret sözcüğü olmayan türküler söylemek için kendimi zorladım. Ama bildiğim bütün türküler buram buram hasret kokuyordu.
Kavuruk dudaklarımla çocukken başımı dizine koyduğum zamanlarda söylediğin ninnilerin mırıldısına ses verdim. Sonra yüreğimin sızısı arttı ve istemeden olsada içinde en çok Hasret sözü geçen " Hasretinle yandı gönlüm yandı yandı söndü gönlüm, evel yükseklerde uçtu düze indi şimdi gönlüm.Gözlerimde Kanlı yaşlar hasretin bağrımda kışlar, başa geldi olmaz işler.Bin bir dertle doldu gönlüm"
Bu gece hayatımın en uzun gecelerinden bir geceydi .Yanlızlık usulca sokuldu koynuma.Bu gece ölüm beni hasretinle , hasretlerle sınadı.
Özlemler biriktirmiş yüreğim sana dair/ona dair. Bir aşkın Faili meçhule gitmemek için onu sana , seni ona anlatmak isterdim. Yerlere düşmediğim anlardada acıyan yüreğimin acısını anlatmak isterdim.
Bu gece dindirilmez sevda nöbetlerine tutulmuşum.Gece alabildiğince uzun. Tütün tabakamda ciğaram bitmiş. Hastahanenin beşinci katından yıldızları seyredip duruyorum. Yıldızlar peş peşe kayıp duruyor yerinden.
-alıntıdr-
