Konunun ilk cümlesini okuduğumda mutlaka hepinizin duyduğu şu meşhur ''askıda kahve'' hikayesi geldi aklıma.
Hikayeyi anlatan kişi arada şöyle der:
-Bu gözlemimizin sonunda, gözlerimizi yaşartan, fakat kesinlikle örnek almamız gereken bir “İtalyan toplumsal terbiyesi" öğrendik
Ve yorumuna devam edip aşağıdaki şekilde bitirir.
-Biz Türkler bu askıya birşeyler asamaz mıyız. Bir ekmek fırınında, ya da bir bakkalda, ya da bir markette... “Askıda Ekmek” kulağa hoş gelmiyor mu? Askıda ekmek uygulamasının Isparta’ da üç fırın tarafından yapıldığını biliyor muydunuz?
Birbirine benzeyen iki farklı uygulama var. Zamanla şekil veya isim değişimi olmuş olabilir. Şimdi merak ediyorum kimden kime geçen bir kültürü konuşuyoruz aslında? Var mı bu konuda detaylı bilgi verebilecek?