Gecenin en karanlık anından sesleniyorum sana.
Bütün şehir uykuya dalmış…
Uyanık olan kimler var ki?
Benim gibi sevdadan gözüne uyku girmeyenler,
Bir de bekçisi bizim mahallenin.
Sarhoşlar bile çoktan sızmıştır.
O kadar yakıcı yokluğunun varlığı,
Yüreğimin acısı uykuya izin vermiyor işte…
Uyusam ne olacak ki?
Rüyalarıma gireceksin türlü türlü hallerde.
Ya bana doğru yolu göstereceksin,
Ya da rüyamda bile kaçacaksın benden.
Gel etme beni ancak sen kurtarırsın…
Düştüğüm cehennem istikameti yollardan.
Ellerim nasır bağladı kalem tutmaktan.
Rüyadır deyip geçemiyorum, bilmiyorsun!
Yanan yüreğim değil ben olacağım.
Anlatamazsam; sana armağan diye biriktirdiğim,
Hep sarıp sarmalayıp, sakladığım şiirleri…
Romantizm Forumu
Konu: yağmur hasreti (Okunma sayısı 886 defa)