Ne desem Boş

[@sen@]

Ben senin bakışlarını sevdim.
Gözlerindeki nemi.
Kaşa deyen kipriklerini.
Ben senin bana bakışını sevdim.
Bana kaynayışını kanının.
Dokunamayan ellerini sevdim.
Kan revan içindeydiler.

Kirlenmiş ellerin tertemiz yüreğin vardı senin.
Ben yüreğindeki çocukluk halini sevdim.
Büyümek bilmez yaramaz masum kibirli.
Ben bana söyleyemediklerini sevdim.
Yüreğinden boğazına gelip orda durdular.

Sözlerin susarken,
Haykıran göz yaşlarını sevdim.
Benim için yanaklardan süzüldüler.
Elinin tersiyle yanaklarını silişini sevdim.
Eyvallahsız onurlu gururlu mağrur asi.
Hem Giderim hem severim diyen edalarını sevdim...

Ben senin giderken bile bende kalmanı sevdim.
Gezdiğin yerlerde olmayı eşyalarını koklamayı.
Her gece gittiğin saatlerde penceremi açmayı.
Resimlerini bir taş misali bağrıma basıp kahrolmayı.
Kahrolası gurbetliğini hasretliğini sevdim.

İçimi parçalayan sesini çınlattım her gece mühürlediğin yüreğimde.
Avuçlarımda kırılan içki kadehlerini sevdim.
Tütün diye sardığım sendin kağıtlara.
Kokundu parmaklarıma sinen buram buram.
Ben senin bir sabah çıkıp gelebilme ihtimalini sevdim.
Ben seni seviyorum be gülüm
Başka ne desem yalan...
Ne desem boş...

ALINTIDIR.